Beyaz Sarı

Saçların beyaz sarı

Asmayla çevrili beyaz sarı kamelya

Oturursun, beyaz sarı elbisen denizci

Minicik sen, ve senin beyaz sarı mutluluğun

Seyre doyum olmaz, hele de akşamüstleri

Akşamüstleri her mevsim en sevdiğim anı yirmi dört saatin

Okul biter,

Büyükler işten eve döner,

Dünya gündelik yolunun sonuna yaklaşıyorken, kentin ritmi düşer.

Ritim

Ritim aşağı, ritim yukarı

Ritim

Hoş gelir beklenmedik misafirliğin.

Şurada, burada,

Omuzlar oynar, sallanır kalçalar

Gülümsemeler büyür yüzde,

Kapılmayan, bilimsel olarak dikkate alınmayacak kadar küçük bir yüzde.

Çünkü yaşam, senden gelir

Sen çocuk, al kalemi eline, yaz notayı beyaz sarı dünyana göre

Ritmi de kendin vur

Sonra beğenmeyebilirsin, akordun bozulabilir, veyahut ritmin kaçabilir,

Kulaklarını kapatmak da isteyebilirsin,

O ayarı kaçık seslere mütemadiyen maruz kalmanın katlanılmazlığı zıvanadan çıkartabilir de,

Tasalanma demeyeceğim, az tasalan

Dur, ve dinle müziğinin derdini

Kaseti başa saracaksan da

O kalp beyaz sarı kaldığı müddetçe derinde,

Sen hep o kamelyada o akşamüstü oturan çocuksun

Bakışın kar beyaz, gözlerin güneş sarı olsun.

(Ocak, 2020)