Derinlik
- Ayça Berna Böcü
- 12 Mar 2017
- 1 dakikada okunur

Gidiyoruz, dedi.
Nereye, diye sormadım.
Çünkü beni sevmeyeceğim bir yere götüremezdi.
Telepatik ruhlar ve aşk böyle bir şeydi.
Düşününce düşünürdü; düşününce, düşünürdün
Ardından bir yerlerde bir telefon çalar, bir mesaj gelirdi.
O an gelmese de ertesi gün gelirdi
Bu, süreğen bir deneydi.
Telepatik aşk heyecanlı bir güvendi
Yola düştük
Ana yollardan geçtik
Tali yollara geldik
Yürüdük, yürüdük.
Çoraklara vardık
Susadık, su buldu, her seye çözümleri vardı
Bir ağacın altında dinlendik.
Kalktık, ağaçlar çoğaldı,
Bir suya vardık, dereydi.
Dere boyu gittik, arada çimdik
Çamura bulandı ayaklarımız
Tuzlu suda beklemiş bedenlerimizle uyuduk
Kafam kaşınırdı fakat umrumda olmazdı
Nereye gittiğimizi bilmesem de yolumuza inancım tamdı
Bir mağaraya girdik, mağara daraldı
Nefesim daralacak sandım, daralmadı, çünkü güvenim tamdı
Aşağısı uçurum gibiydi, ama o ölmeden inilecek yolu buldu
Ölmedik, olduk
Nereye diye sormadım, çünkü beni sevmeyeceğim bir yola sokmazdı
Eş ruhlar bir yerlerde buluşurdu
Sevdası derinlik olanın evi denizdi
Kıyılarımda kalma, derinime gel, dedim
Denizimiz okyanus etti
Okyanusumuz, en imkansız hayalleri konuştuğumuz yerdi
Dünyaysa kafamızın içindeydi.
Comments